Dat bericht kwam snoeihard aan. Vandaag kregen we de uitslag van de PET-scan. Die was gemaakt om te kijken of er uitzaaiingen zijn.
En uitzaaiingen die zijn gevonden. In mijn rug, bekken en lever. En met twijfel aan de rand van mijn hersenen.
Maar ik heb nergens last van, hoe kan dit nou? De wereld zakt weg onder onze voeten. En nu?
Verder onderzoek
Volgende week volgt er een scan om te bepalen of de uitzaaiingen komen uit mijn eerste kanker, de agressieve vorm, of uit de nieuwe kanker, de hormonale vorm.
De eerste optie is de minst gunstige. De levensverwachting is korter en de behandeling met chemo zwaarder.
De tweede optie is waar we op hopen. De behandeling is een hormonale behandeling met injecties, zonder chemo. En met een langere levensverwachting.
Sowieso volgt er geen borstoperatie. Ook volgt er nog een MRI van mijn hoofd om te kijken of daar wat zit.
Zoveel vragen
Iedereen, ook wij zitten met zoveel vragen. Ik heb het aan Sterre verteld en het enige wat zij wil weten is: hoeveel jaar nog mama? Ik weet het niet schatje. De dokter zegt jaren, dat kunnen er 2 zijn, maar ook 20. Verder onderzoek zal daar meer over kunnen vertellen.
Vakantie
Voor nu lijkt het erop dat onze vakantie naar Turkije met mijn ouders volgende week door kan gaan. En dat is fijn. Voor ons, mijn ouders en de kindjes. In de zomer gaan we gewoon naar leuke plek in Nederland ipv Frankrijk.
Laten we vooral veel leuke dingen gaan doen de komende tijd. Met veel aandacht voor ons gezin, die twee schatjes op de foto. ❤️

