We zijn inmiddels terug van een heerlijke vakantie naar Domburg. Het was geen Zuid-Frankrijk, maar door het heerlijke weer leek het wel zo.

We hebben genoten van het strand, heerlijk gegeten, familie en vrienden op bezoek gehad en de kinderen hebben veel vrienden gemaakt.

Maar wat je op al die fijne foto’s niet ziet en wat je op social niet leest, is dat het ook even helemaal mis ging. Medische dingen schrijf ik maar in dit blog op voor diegene die het willen lezen.

Botversterkend infuus

Ik kreeg de dag voor vertrek aan huis een botversterkend infuus. Dat moet elke 3 maanden. Daarmee bescherm je de botten en kunnen nieuwe uitzaaiingen zich minder goed hechten. Heel belangrijk dus.

De bijwerking kon zijn dat ik wat spierpijn zou krijgen en wat griepachtige klachten. Nou dat komt wel goed, kom maar door. We gingen juist in Nederland op vakantie zodat behandelingen door konden gaan dus dit stellen we niet uit.

Donderdag kreeg ik het infuus en ik voelde niets, ging naar bed met iets meer rugpijn dan normaal. Maar ‘s nachts kreeg ik steeds meer pijn als ik me bewoog en om 2 uur dan toch maar Fabian wakker gemaakt. Mijn normale pijn in mijn bekken was wat erger dan normaal, maar ik kreeg nu als ik bewoog een soort kramp achter mijn longen.

Ik heb nog nooit zo’n erge pijn gehad, niet te omschrijven. Heel stil blijven liggen en ‘s ochtends het Erasmus gebeld. Ik kreeg spierverslappers en morfine, naast mijn pijnstillers die ik dagelijks slik. Niets hielp. Fabian heeft zelfs een po moeten halen omdat ik niets meer kon en lopen naar de wc was de hel.

Mijn ouders zijn dan maar met de kinderen naar de camping vertrokken die vrijdag. We gingen met hun camper, omdat dat net wat meer luxe gaf.

Zaterdag naar Amphia ziekenhuis gegaan, longfoto gemaakt, maar er was niets te zien. Dosering morfine opgehoogd en maar wachten tot het over ging. Die dag ging het gelukkig iets beter (lees: minder slecht). De krampen schoten er minder snel in en duurden korter. Ik kon weer even zitten en zelf naar de wc.

Zondag stond ik erop naar de camping te gaan. In de auto nog veel pijn, maar goed, ik wilde zo graag naar de kinderen en vakantie vieren…

De rest van de vakantie ging het elke dag beter. Zo min mogelijk gelopen en vaak ‘s middags naar bed gegaan.

Weer nieuwe pijn

Eén nacht kreeg ik opeens een heftige pijn in mijn lies/ voorkant bekken, die uitstraalde naar mijn bovenbeen. Een pijn die ik niet herkende. Ik had nog een morfine pil, die maar genomen. De ochtend was het gelukkig alweer over. Heel gek.

De oncoloog gaf eerder aan dat als de rugpijn uitstraalt naar de benen ik aan de bel moest trekken. Dan zou het een neurologisch probleem worden en kan het zijn dat er een uitzaaiing bestraald moet worden. Ik heb gebeld met Erasmus en omdat het eenmalig was, doen we nog even niets. Maar hopen dat dit niet terugkomt dan…

Volgende keer?

Maar hoe dat over 3 maanden moet met het volgende infuus? Dat weet ik niet, op deze manier kan ik het niet nog een keer.

In oktober heb ik weer de 3 maandelijkse scan en afspraak bij de oncoloog dus dan bespreken we dit. Misschien kunnen ze me opnemen en platspuiten met morfine? We zien wel.

Mooie herinneringen

Goed, al met al hebben we zeker genoten van ons gezin. Op naar de volgende vakantie! Waar die naar toe gaat? Geen idee. Plannen maken blijkt niet meer zo gemakkelijk.