Het moest er een keer van komen: minder goed nieuws krijgen na een scan.
We zijn nu ruim een jaar verder en elke drie maanden na een scan waren we opgelucht.
Dit keer wisten we al dat het nieuws niet goed zou zijn. Ik ben al een maand misselijk na het eten. Na twee weken heb ik aan de bel getrokken en een bloedtest gaf aan dat mijn leverwaarden verhoogd waren. Dit zou kunnen wijzen op uitbreiding van de kanker.
Vorige week had ik mijn 3-maandelijkse scan en vandaag de uitslag.
Meer uitzaaiingen in de lever
Ik heb veel extra uitzaaiingen in de lever. Allemaal kleine puntjes verspreid.
Over een week ongeveer wordt er een punctie gedaan om te kijken of het uit de huidige (optie 1) hormoongevoelige kanker komt of de (optie 2) oude agressieve kanker, triple negatief. Een week na de punctie volgt de uitslag.
Als het optie 1 is, wordt de huidige hormoontherapie aangevuld en aangepast. Een aangepast medicijn en een extra terugkerende injectie. Met meer bijwerkingen. De levensverwachting bij deze optie is beter, ook omdat er drie verschillende medicijnen zijn om uit te proberen. In het begin is het testen welke aanslaat.
Optie 2 is de minst gunstige, dan ga ik direct aan de chemo. En dat kennen we.
Bestraling kan niet en wegsnijden ook niet. Daarvoor zijn de uitzaaiingen te veel verspreid over de lever. Transplantatie kan sowieso niet bij uitgezaaide kanker.
Geen wijntjes meer
Mijn lever werkt dus minder goed nu. Daar heb ik last van, die misselijkheid en harde buik. De kans is ook dat er vocht in de buikholte komt, dat wordt in de gaten gehouden.
Dus ik mag geen alcohol meer. Ik moet de lever ontlasten. Gezond eten, met lichte maaltijden. Prima, wie weet kan ik dan eindelijk wat afvallen…
Voor nu hopen we maar weer op het minst slechte nieuws.
Met mij gaat het goed, ik ga door met alles wat ik normaal ook altijd doe: leven. Ik zou niet weten wat ik anders moet doen.
Online blog van MARLOES 